Sosyal Mutsuzluk

Selam ve sevgi ile canım arkadaşlarım,yeni bir güne daha merhaba..Başlık biraz alışmadığınız/alışmadığımız bir kelimeden oluşuyor fakat başka ne şekilde ifade edebilirim diye düşündüğümde de durumu anlatabilecek başka kelimeler bulmakta zorlandım ve işi hiç yokuşa sürmeden,konunun aslını vurgulamak istedim.Ben konuyu farketme ve bunu sizlerle paylaşma konusunda geç kalmış biri olarak birçok yazıyı inceleme fırsatı buldum.Bu konuda şimdiye kadar çok yazılmış,çizilmiş arkadaşlar,akşamdan bu yana o kadar çok yazı okudum ki, bu konuda ki eksiğimi bir nebze giderdim diyebilirim.

Konumuz sosyal medya mutsuzluğu,ne garip değilmi insanlar bir zamanlar Facebook'a eğlenmek için girerdi,video izlerdik,komik yazılar okurduk,eğlenceli de olurdu gerçekten,sonra twitter girdi hayatımıza,orada karakter sınırlaması olduğu için daha bir düşünür olduk yazacaklarımızı,yada yazmadık doğrudan fotoğraflar paylaştık,sonra instagram onu hiç söylemiyorum hala kullanıcısı olmadığım bir sosyal paylaşım ağı olduğundanmıdır,yoksa orada foto paylaşma alışkanlığının çok saçma boyutlara ulaştığından mıdır bilinmez..Sonra buralarda olan fotoğraf paylaşma alışkanlığı facebooka taşındı buda tanıdıklarımızın abuk subuk herşeyi paylaşmalarına sebep oldu,orada herkes iyi ,mükemmel,güzel yerlere gidip,iyi yerlerde yiyip içiyorlar,sanki herkes mutlu biz mutsuzuz.Gerçekten böyle bir hal almadı mı sizcede?Psikiyatr Prof Dr. Kemal Sayar yaptığı bir açıklamada "Twitter'da ve facebook'ta ne kadar twit ve fotoğraf ,o kadar yalnızlık.Bu alanlar insanların narsist ihtiyaçlarını gideren bir mecra haline geldi"diyor.Peki gerçekten öylemi şöyle bir bakalım sevgili arkadaşlar.Bu konuda çeşitli uzmanların yapmış oldukları araştırmalar bizlere gerçekten bunu gösteriyor.Buna göre sosyal medyanın insan psikolojisi üzerindeki en büyük etkisi malesef narsist eğilimlerin oluşması şeklinde tanımlanıyor.Paylaşımlarının beğeni alması,takipçi sayıları gibi niceliksel unsurlar kişilerin üzerinde birr baskı oluşturuyor.

Peki bu temel sorun neden kaynaklanıyor?Bu sorun aslında bizim sosyal medya olgusunu anlama biçimimizden kaynaklanıyor.Sosyal medyada,haber almak vermek,gündemi ve gündeme dair olayları paylaşmak yerine ilgi odağı olma düşüncesi,kişide beğenilme arzusunu doğuruyor ve böylelikle her paylaştığımızın beğenilmesi ve taktir edilmesi,paylaşılması ve yeni yeni takipçiler getirmesi kaygısına düşüyoruz.Buda beraberinde ,çok rağbet görmek ve takipçi kazanmak uğruna gerçek olmayan bir "biz"oluşturuyor malesef...Kıskançlık olgusu narsizimle birlikte gelişen bir olgu.Gerçek hayatta çokta sosyal olmayan kişilerin,sosyal medyanın rahatlık,gizlilik ve kolaylık ekseninde,rahatça kendilerini ifade edebilme özgürlükleriyle birlikte,gerçek hayatta hiç söylemeyecekleri şeyleri düşünmeden söyleyebilme haline gelmeleriyle gerçeklikten kopuş başlıyor.Ve artık kişilerde depresyon,manik davranışlar,dikkat eksikliği,hiperaktivite,takipçilik,anksiyete gibi birçok rahatsızlık başgösteriyor.

Konu çok uzun sevgili dostlar,bu kadarı yeter diye düşünüyorum,zira bu sosyal medya beni endişelendirmeye başladı ,hem yazdıkça hem okudukça..Biz biz olmaktan vazgeçmeyelim,birileri bizi daha fazla beğenecek taktir edecek paylaştıklarımızı tekrar paylaşacak diye asla kendimizden vazgeçmeyelim,ayrıca da ben ne kadar kendimiz olursak o kadar beğeniliriz diye düşünüyorum o yüzden değişmeye niyetimde yok.Allah'a emanet olun,sevgi ve saygılarımla..

Seher AKGÜL