Savaş ve Çocuk

Bir geminin limandan ayrılışı,

Kalanlara sallanan ,eller dilsiz..
Kuşun kanadında anılar,umutlar,sahipsiz,
Yitik zamanların alacasında,
Kimi dipdiri canlı kimi belli belirsiz..
Akşam olmuş,
Evine bir torba umut taşırken babalar,
Çocuklar hangi geleceğin kollarında ,
Öleceğinden habersiz..
Fırtınalı savaşlar ,açlık,kavga,gözyaşı..
Öyle bir hengame ki,ay parçalanacak,
Gök yağacak neredeyse..
ilk kurşun Umut'a sıkıldı,
Gelecek yaralı şimdi..
Barış ağlıyor bir köşede,eli kolu kırılmış..
Bazı yerlerde güneş açmaya korkar olmuş.
Asrın zulmüne hedef hiç doğmamış bebekler,
İnsanlık sancılar içinde,nerede verilen sözler?
Uyan silkelen kalk bir şeyler yapalım,
Ben ne anlarım deme,bir deneyelim bakalım.
Bir lokma ekmek verelim yitik insanlığımıza,
Hüznüne katık yapsın umudumuzu..
Avutalım Barış'ı ayağa kalksın artık..
öyle bir değişsinki dünya,
Güneş merhametle parlasın,
Gülümsesin toprağa..