Ve bazen dalar gider insan,kalabalık düşlere,hayallere..
İçinden çıkamaz bazen bazı şeylerin ,yada çıkmak istemez.
Saatler durur ,zaman geçmiyor diyenlerin aksine,
Sular sessizleşir,aynalar yüzsüzleşir..
Akşam olur ve yeryüzü ıssızlaşır,
Hüzünler çıkar gece karanlığında,
Boğar birbir umut adına ne varsa..
Sonra ışıklar...
Sabahın ilk ışıkları,
Taptaze çıkar yerinden,
O kara gece yaşanmamışçasına.
Bir daha doğar insan hayata,aşka.
Ve ne varsa bunlardan başka..
Silmek istediği her şeyi bir daha özümser,yutar,
Yeni güne hazırdır,yeni bir yürekle bambaşka..
Seher AKGÜL
0 yorum :
Yorum Gönder