Sıkıntıdan patlıyor insanlık..İnsanlık bir sancı içinde..Ne doğacak yeni güne bilinmiyor.
Birgün savaşla gözümüzü açmayacağımızın garantisi varmı?
Varmı her akşam eve gelmenin teminatı kimsede ..
Olan varsa söylesin susmasın artık evren ,
Olanların tanığı zaman,fısıldıyor olacakları da ..
Ah bir duyabilsek dünyanın hırçın sesine
Sağır olmuş kulaklarımızla..
Gözümüzü kapatmışken ince sızıların,
Kudretli ,vakarlı bedenlerine,
İflah olsun diye beklemeyi,
yakınıp nasıl oldu böyle demeyi,
Adet edinmişiz adeta.
Dünya kimilerine çok küçük..
Aşılabilir tüm mesafeler medeni imkanlarla
Peki gönüllerimizin uzaklığı ne olacak,
Ne olacak hasta yatağında ki insanlığmız,
Kurumuş çekilmiş kemikleri sevginin..
Öldü ölecek,yakaza halinde..
Her selam ,her merhaba menfaatin iri cüssesi ardında.
Sadakat izini kaybettirmiş,ara sokaklarda,
Yakınmam ,yakınanı sevmem ama ..
Şu varlık ağacından günbe gün
Bir yaprak düşüyor salına salına..
Seher AKGÜL
2014
0 yorum :
Yorum Gönder