Sessizce yürüyorlardı ,dar patika yolda.Yerler ıslaktı..Yağmur yeni dinmiş olmalı ki,hala cılız bir su akıyordu yan tarafta..
Bir ürperti geldi genç olana,hafiften bir titredi.
Çok soğuk olmasa da üşütüyordu gecenin serinliği.
Düşünceliydi..
İfade edebilmiş miydi güzelce kendisini?
Onu çok sevdiğini de eklemeli miydi?
Ama anlamaz mıydı bir sevgili ne kadar sevildiğini?
Bilmiyordu,kafası olabildiğine karışıktı..
Bir şey unutmuşcasına aklı hep arkadaydı..
İçi rahat değildi.
Birden durdu."Yapamayacağım"dedi.
Hayretle arkaya dönem bir çift gözle karşı karşıya ,
Öylece durdular bir-iki dakika..
"Offf" dedi "off şimdi anlıyorum"
Kızmıyorum artık ne Ferhat'a da nede Mecnun'a da.
Yürümeye devam ettiler,yağmur bir başlayıp bir duruyordu,
Tıpkı beyninde ki alaca fırtına gibi..
..Epeyce yürüdüler yol ikiye ayrılıyordu,
diğer tüm yollar gibi,
Hayatı gibi,aşkı gibi..
Bitmiyor hiç yokuşu,inişi,gidişi..
Burada ayrıldılar arkadaşıyla,
O gidecekti çok uzaklara.
Gemilerde çalışacaktı,karnı da doyardı nasıl olsa balıkla.
Vedalaştılar..Ve Ahmet ayrılan yollardan,hüzne gidenine yöneldi..
Karar vermişti,ne yapacağını artık biliyordu.
.......
Seher Akgül
2014
0 yorum :
Yorum Gönder